Dit is niet de titel

We hebben een nieuwe voorstelling gemaakt die gaat over liegen.
Alhoewel dat niet helemaal waar is.

Het is te zeggen:
We liegen niet de hele tijd. Toch niet in de voorstelling. We doen ook nog andere dingen. Die ook leuk zijn.
Maar niet zo leuk als liegen.
Niet dat liegen leuk is.
Toch niet voor iedereen.

Zeker niet voor diegene tegen wie er gelogen wordt.
Die vindt liegen meestal niet leuk.
Tenzij die het niet doorheeft natuurlijk.

Liegen is alleen maar erg als het uitkomt, toch?
En liegen is ook niet hetzelfde als foppen.
Maar dat moet je wel op tijd zeggen. Dat het niet waar was. Dat je aan het liegen was.
Enfin liegen, aan het verzinnen. Voor de mop.

Mopje.

Liegen is ook niet altijd liegen.
Liegen is een groot woord.
Liegen is veel gezegd.
Soms was het gewoon maar een ideetje.
Zo van: ‘zo had het ook kunnen zijn.’
Omdat dat zo is, toch?
Het had toch ook zo of zo kunnen zijn? Dat had gekund, toch?
Ook al was dat dan niet écht zo.
Maar wat is echt echt. Wie weet dat? Aha!

Goed kunnen liegen, is belangrijk.
Maar eerlijk zijn ook.
Ook al duurt eerlijk zijn al veel te lang.

Dus we zeggen u nu:
‘DIT IS NIET DE TITEL’ gaat over liegen.
Maar we kunnen u niet beloven dat dat de waarheid is.

Waarheid of leugen? Bij compagnie barbarie is het een vals dilemma. Hun ‘echte fictie’ is van een absurde schoonheid. -  De Standaard

Het overtuigende en begeesterde spel keert het ongeloofwaardige om tot het waargebeurde.  – e-tcetera